۱۳۸۸ دی ۱۰, پنجشنبه

خواندن آهسته slow reading

برای اینکه به جنبش آهستگی به پیوندیم یا بخشی از آن باشیم چه راهی بهتر از اینکه بتوانیم خوب بخوانیم و ازخواندن لذت ببریم .
جنبش کتابهای آهسته , در واقع بازگشتی به عشق خواندن کتاب های خوب است. این روزها کم هستند کسانی که فقط برای لذت کتاب می خوانند. وقتی که می خواهیم فرصتی را برای تفریح اختصاص دهیم به ورزش رو می آوریم یا تلویزیون نگاه می کنیم در صورتی که می توانیم بهترین موقعیت را برای خواندن کتاب داشته باشیم.
گرفتاری های زندگی و توقعی که از زندگی داریم وضعیتی بوجود آورده که فقط اجبار در آن حاکم است و به ندرت کارهایی را فقط برای لذت انجام می دهیم .
خواندن منظم فواید بیشمار دارد :
- کاهش استرس
- افزایش خلاقیت
- ایجاد انگیزه و اشتیاق
- سرگرمی وخندیدن خوب
- ایجاد دیدگاه های وسیع تر و ذهن بازتر
نشستن و کتابی در دست داشتن خیلی آرامش بخش است . با لذت خواندن , جای تنش های روزمره را میگیرد. خواندن تخیل ما را تقویت می بخشد, نگاه های مختلف به زندگی را به ما می آموزد. بطور کلی تخیل در تمام عرصه های زندگی خلا قیت ساز است . ممکن ها را پیش چشم ما می گذارد. بیشتر مواقع ما از خود و خواست های خود برداشت های کلیشه ای داریم, خواندن زندگی نامه های آدم های خارق العاده , شگفتی های اعماق درون ما را هم به ما می نمایاند. وقتی راجع به فرهنگ های مختلف می خوانیم می توانیم ذهنیت دیگران را تجربه کنیم و در نتیجه بیشتر اهل تسامح و تساهل و مدارا می شویم و دیدگاه های ما به سمت بهتر شدن تغییر می کند.
هر عملی که توجه ما را به خود جلب کند ( فقط به خود ) آن را سرگرمی می گویند و رمان این کار را انجام می دهد و احساسات گوناگون را در ما برمی انگیزد . کتاب خواندن نیز یک سرگرمی است و نباید تلویزیون و سینما جای آن را بگیرد .
از جمله کتاب هائی که می توان به عنوان slow book به آن اشاره کرد کتاب موندو اثر ژان ماری گوستاو لوکلزیو ترجمه دکتر المیرا دادور است .
خانم دکتر المیرا دادور در بخش " تحلیلی بر موندو و داستان های لوکلزیو " می گوید :
حرف های موندو خواننده را به تفکر وامیدارد آنهم نه فقط اندیشیدن به مسائل فوق طبیعی بلکه دیدن و کشف اسرار و زیبائی هائی که در درون واقعیت های ملموس اطراف ما وجود دارد .
خواندن کتاب موندو مانند تماشای طبیعت , آسمان , سبزه زار , دریا , چشمه آرامش بخش و تفکر برانگیز است .

۱ نظر:

ناشناس گفت...

عمه های عزیز برایمان از آهستگی در جنبش های اجتماعی هم چیزی دارید بگویید، شاید امید بخش باشد